بنیاد دانشگاهی فردوسی اولین مؤسسۀ عام المنفعه و نیکوکاری در بین دانشگاه های کشور به صورت مستقل از تشکیلات رسمی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1383 به همت تعدادی از افراد نیکوکار دانشگاهی و غیر دانشگاهی با هدف حمایت از دانشجویان دانشگاه فردوسی و کمک به ارتقای این دانشگاه تأسیس شده است. نخستین روایت شفاهی را هم این بنیاد عرضه کرده است؛ کتابی با نام «بنیادی از دانایی و وارستگی» که جناب آقای دکتر علی دلگشا، دانش آموختۀ دانشگاه فردوسی، آن را گردآوری کردند و انتشارات واژگان خرد در پاییز سال 1401 به چاپ رساند.

کتاب «بنیادی از دانایی و وارستگی» کوششی است برای تدوین تاریخ شفاهی بنیاد دانشگاهی فردوسی و ثبت اقدامات خداپسندانه و ماندگار خیران بزرگواری که با کمک های خود این بنیاد را در جهت اهداف خود یاری نمودند.

کتاب مذکور، که فرایند شکل گیری بنیاد و برخی از اقدامات شاخص آن را در حوزه های مختلف از زبان مؤسسان و همیاران بنیاد به ثبت رسانده، دربردارندۀ پیشگفتار، مقدمه و مشتمل بر 5 فصل است:

فصل اول؛ نقش آفرینی بنیادهای خیریه ای در ساختار نظام آموزشی ایران

فصل دوم؛ بنیاد دانشگاهی فردوسی

فصل سوم؛ اقدامات بنیاد

فصل چهارم؛ آیین نامه های بنیاد

فصل پنجم؛ مصاحبه ها